فقط بنویس

فقط بنویس

من: امروز 1402/12/8

من: چند روز بیشتر نمونده که  سال رو به پایان برسونی.

من: آره . اینو قراره هربار که مینویسم، بهم یاد آوری کنی؟

من: می خوام که  یادت نره.

من: خیالت راحت یادم نمیره.

من: حالا چرا انقدر توپت پره؟

من: توپم خالیه. پر نیست.

من: چیشده.

من: حتمن مگه  باید چیزی شده  باشه.

من: آره دیگه. آدم که بی علت پاچه نمیگیره.

من: خب حالا سگم شدم.

من: نه  بلانسبت.

من: نمیدونم چرا  ولی اصلن از این  مکالمه ای که  داریم لذت نمی برم.

من: آخه  از وقتی که  داریم  باهم حرف میزنیم یه  سره  داریم به  هم حمله  می کنیمو

من: میدونی درست می گفتی. من  اصلن روی فرم نیستم

من: عادیه. تو بیشتر مواقع یه  چیزیت هست.

من: خیلی فکرم  درگیره.

من: درگیر چی؟

من: این  که  راهی که  انتخاب کردیم راهِ درستی هست؟

من: درستی و یا  غلطی یک راه  رو با چی تو تعیین می کنی؟

من: خب راستش رو بخوای اوایل با  میزان بازدید سایت تعیین می کردم.

من: الان چی؟

من: الان  هم می خوام که  اینطور نباشه اما به  نظرم بازم همینطوره.

من: نمی گم که میزانِ نگاه کردنِ آدما مهم نیست ولی اینو میگم که  این علت  نمیشه.

من: یعنی چی؟

من: اول از همه  باید مشخص کنی که  داری برای چی و کی می نویسی.

من: مثلِ همون چراغِ راه که یک بار دربارش حرف زدی؟

من: آره  تقریبن تو همون مایه  هاست ولی همون نیست.

من: من چراغِ راه رو برای خودم معلوم کردم که  حالا  دارم  اینجا می نویسم.

من: آره  اون  رو مشخص کردی. ولی دقیق مشخص نکردی که  می خوای برای کی و چه  کسی بنویسی.

من: برای کی نداره که. من برای تموم آدمایی که  دغدغۀ نمایش نامه نویسی دارن می نویسم.

من: ولی آیا این  متنی که داری الان می نویسی هم به دردی از اونا  دوا می کنه؟

من: نه  خیلی.

من: خب ببین پس مخاطب تو کسی دیگس.

من: میشه  یکم دقیق تر حرفتو بزنی.

من: تو داری به  سری مطالبِ روانشناسی رو که  دغدغۀ ذهنِ خودته  رو در قالب دیالوگ می گی.

من: ولی خب بخش هایِ دیگه  از سایتم رو هم به  آموزش اختصاص دادم.

من: تو بیشتر تمایلت  به کدوم بخشه. آموزش یا نه  حرف زدن؟

من: راستشو بخوای، به  حرف زدن.

من: دوست  داری راجع به  موضوعی که  ذهنت  رو درگیر کرده  بیای و اینجا  حرف هایی رو رد و بدل کنی، درست میگم؟

من: آره دقیقن همینو دوست دارم.

من: خب بیا و همین رو توی سایتت پیاده کن.

من: ولی خب اون بخش که مربوط به آموزش میشه  رو چیکار کنم؟

من: تو در غالب نمایش نامه  نویسی اون آموزش هایی که  دوست  داری یاد بدی رو هم یاد بده.

من: مخاطب پیدا میشه؟

من: تو نویسنده  ای و تنها کارت باید به نوشتن باشه، مخاطب خودش میاد.

 

به اشتراک بگذارید

عضویت در خبرنامه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط