سریال فرندز

سریال فرندز

سریال فرندز

سریال فرندز

فیبی: اگه می خوای برای اجراهای آیندم ایمیل دریافت کنی بهم پول بده تا کامپیوتر بخرم.

سریال فرندز 

چیزی که می خواهم برایت بیانش کنم آنقدر از دیدهٔ من بزرگ است که حالا نمی دانم دقیق از کجایش برایت بیاغازم.  می نویسم و پاک می کنم. نوشتن را رها می کنم و دوباره به آن باز می گردم اما دقیق نمی دانم باید از کجای داستانِ من با سریال فرندز آغاز کنم.

حالیا شاید با خود بگویی که سایت خود آگاهی با سریال فرندز چه سنمی دارد، قبل از ادامه دادن به خوانش این متن یادآور این نکته برایت بشوم که این دسته بندی برای کارهای روزمره من است.

باید در همین ابتدا بگویم که سریال فرندز نیز جزئی از روزمره من است.

اولین دلیلی که بیشتر از همه مرا پاگیر این سریال کرد، جو صمیمانه ای بود که در میانِ اعضای این گروه دیده می شد. در دلِ این فیلم که شاید از نگاهِ عده ای تنها خنده هایش بیشتر از همه به چشم می آید می توان درس هایی را آموخت.

درس هایِ من از سریال فرندز

1. پیدا کردن دلیلی برای خنده و شادی حتا در زمانی که دلیلی برای خنده وجود ندارد.

ما در قسمت هایی از سریال می بینم که اتفاقِ بسیار دل خراشی رخ داده است. اما این اتفاقِ هرچقدر سخت آنها را از شاد بودن و در کنار هم ماندن دور نمی کند.

2. ماندن در کنار هم در هر شرایطی

در قسمت هایی می بینیم که مشکلاتی بین دونفر از آنها شکل گرفته است. اما این اتفاق دلیلی برای پایان دادن به آن رابطهٔ عمیقِ دوستانه نمی شود.

3. با وجود اختلاف نظر هایشان باز هم از دوستی باهم اجتناب نمی کنند.

ما آدم هایی را می بینم که نه د زمینهٔ شغلی در سلیقه شخصی و رفتاری شبیه به هم نیستند، اما باز هم با این وجود بدونِ درنظر گرفتن اختلاف نظر در کنار هم مانده اند.

4. یک دیگر را برچسب گذاری نمی کنند.

همهٔ ما انسانیم و انسان هم به قول قدیمی تر ها جایز الخطاست. ما در این سریال این مسئله را به وفور شاهد هستیم که آدم ها خطاهایی می کنند که آن خطاها نشان دهنده خوب بودن و یا بد بودن آنها نمی شود.

و نکته های بسیار زیاد دیگری که اگر حتا یک قسمت آن را ببینی متوجه آن خواهی شد.

و می دانی چه چیزی برای من جذاب است، این تفاوت دیده ها.

هزاران نفر را دیده ام که سریال فرندز را دیده اند، ولی هر کدام یک نظر درباره آن دارند.

این نکته، نشان از تفاوت در سلیقه های ما با یک دیگر است.

چالشی که با قرارمان بود را که فراموش نکرده ای.

امر روزِ دوم چالشِ پیاده روی است. این متن هم فرزندِ آن پیاده روی است.

 

به اشتراک بگذارید

عضویت در خبرنامه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط